REPORTAGE Kookgroep Weesp staat eens per week te zwoegen in de keuken
Verse maaltijden voor kwetsbare dorpsgenoten
Een keer per week komt de Kookgroep Weesp bijeen om een verse, gevarieerde maaltijd te bereiden voor de kwetsbare dorpsgenoten. Onder aanvoering van chef-kok Paul Jongsma is een team gedreven vrijwilligers ontstaan dat wekelijks staat te zwoegen in de keuken.
Door Tijmen Hoes, t.hoes@mediahuis.nl
Weesp n Iedere woensdag verzamelen de koks zich op een bijzondere locatie. De keuken bevindt zich in Fort Ossenmarkt, een imposant gebouw dat in 1861 werd gebouwd en onderdeel uitmaakte van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Het fort staat als een log eiland in het midden van een plas, en is van binnen een doolhof aan culturele en maatschappelijke projecten. Maar wie de Kookgroep Weesp zoekt, hoeft gelukkig alleen maar zijn neus achterna te lopen richting de kelder van het pand.
Een paar weken geleden stonden we zeven kilo spruiten te pellen, dat was pas een hoop werk
Daar staat Paul Jongsma in z’n witte koksbuis al druk te schillen en te snijden. „Er zijn wat zieken dus we hebben een wat rustigere bezetting dan normaal. Een beetje stress dus”, zegt hij met een knipoog. In de praktijk valt het met die stress gelukkig wel mee, nuanceert Jongsma vlug. „Een paar weken geleden stonden we zeven kilo spruiten te pellen, dat was pas een hoop werk.” Vandaag staat er macaroni op het menu.
Paul Jongsma: “We hebben een team van zo’n vijftien vrijwilligers die in de keuken staan.” (Foto studio Kastermans/Alexander Marks)
Het plan ontstond vier jaar geleden, toen Jongsma in Naarden een vergelijkbaar initiatief tegenkwam. „Daar was een groepje dat voor andere mensen kookte, en het eten vervolgens aan huis bezorgde. Door de coronapandemie konden zij toen niet meer in Weesp bezorgen, dus besloten we het dichter bij huis te zoeken. Ik gaf hier zelf al kooklessen vanuit een creatieve groep, dus toen ben ik met een groep vrijwilligers dit project gestart”, vertelt hij.
Toegenomen
Sinds 2020 is het aantal mensen dat zich bij de Kookgroep heeft aangesloten flink toegenomen, vertelt Jongsma terwijl hij wortels staat te schillen, en de vrijwilligers een voor een binnendruppelen. „We hebben een team van zo’n vijftien vrijwilligers die in de keuken staan of het eten bezorgen. Ook zijn we inmiddels een stichting, dus krijgen we meer geld van de gemeente.”
De maaltijden worden bereid voor een groep kwetsbare Weespers, zoals mensen die langdurig ziek zijn of in de schuldhulpverlening zitten. „Vandaag koken we bijvoorbeeld voor een vrouw die onlangs haar pols heeft gebroken, en het zelf niet meer kan. Gedurende haar herstel helpen we haar zo een handje”, legt Jongsma uit. „Zo krijgen mensen die niet kunnen koken toch een keer per week een warme, maaltijd met verse ingrediënten binnen. Als de mensen van het sociale domein in de gaten hebben dat iemand in Weesp in de knel komt met eten, worden ze naar ons doorverwezen.”
Gemiddeld kookt het gezelschap voor ongeveer 45 mensen per week. „Dat is over het algemeen een zeer stabiele groep”, aldus Jongsma. „Soms valt er iemand weg, maar er komen ook regelmatig mensen bij. Ons record staat op 58 mensen.”
Desserts
Ondertussen staat vaste vrijwilliger Waslo Sweenen over de uien heen gebogen. „Ik doe dit nu een maand of vier, en het bevalt me erg goed”, vertelt hij. „Ik zocht naar vrijwilligerswerk en houd van koken, dus dit past goed bij mij. Eigenlijk maak ik het liefst desserts, maar dat doen we hier niet”, zegt hij lachend. Of het hard werken is? „Ja, die Paul is echt een slavendrijver”, roept één van de vrijwilligers aan de andere kant van het aanrecht grappend. Sweenen lacht: „Het valt best mee.”
Ik zocht naar vrijwilligerswerk en houd van koken, dus dit past goed bij mij.
Wat er op het menu staat werd voorheen gebaseerd op de overblijfselen van andere kookprojecten uit het fort, maar tegenwoordig heeft Jongsma het budget om zelf boodschappen te doen. „Het eten was eerst een stuk eentoniger. Voor de deelnemers is het fijn om te zien dat ze nu ook wel eens boerenkool met worst krijgen, in plaats van iedere week een vaag maar voedzaam sausje.” Sommige mensen zouden volgens Jongsma elke week wel de Hollandse pot willen. „Die moeten soms even geduld hebben, maar uiteindelijk alles komt voorbij.”
