De oplettende kijker ziet links dat er niet alleen hete bliksem is gemaakt, dit was de eerste batch appelen van Manoushka, die zijn geperst en gebotteld, hopelijk wordt dat een lekkere cider, dat weten we over een klein jaartje.

Twee grote emmers appels waren over en daar moest ook iets mee, gezien het feit dat we nog een grote voorraad appelmoes hebben lag het voor de hand er iets anders mee te doen.

Dat

Dat werd dus hete bliksem, daar vind je een aantal varianten van terug op Wikipedia. Met spekjes, zonder spekjes, met zure en zoete appelen, met ui enzovoorts. Zoveel regio’s zoveel varianten.

In mijn jeugd kwam het een enkele keer op tafel, en volgens mij alleen met goudreinet en zeker geen ui. Spek werd spaarzaam gebruikt en zeker niet in stamppotten gedaan. Dat was met een rookworst of een stooflapje.

De dame des huizes heeft Brabantse herinneren aan een hartige saus met gehakt over de zoete hete bliksem.

Dat sluit mooi aan op onze doelgroep waarvan een deel geen varkensvlees eet, door het maken van een rundergehakt saus is de maaltijd voor iedereen hetzelfde en dat maakt het voor de keuken en de bezorging weer wat makkelijker.

Samen met de nieuwe vaste krachten Astrid en Tineke stonden we stevig te schillen toen Manuel de keuken in kwam, een andere vrijwilliger die kwam kennismaken. Hij kon direct aan de bak en al vlot stonden de aardappelen op en werden de appeltjes gesneden en gestoomd in 1.5 liter appelsap.

Toen de aardappelen gaar waren hadden de appeltjes nog een beetje stevigheid, ideaal om te stampen.

De gehaktsaus was ondertussen ook warm geworden, deze had ik een dag eerder gemaakt, gehakt geruld in de oven. Samen met een bouillon van schenkel, bleekselder en ui ingekookt, op smaak gemaakt en afgebonden werd dit een mooie donkerbruine saus met een “rulletje” er in.

De bakjes werden gevuld, de bezorgers kwamen voor de laatste ronde van 2022

11 januari 2023 zijn we er weer.

Tot dan!